Tego było mi trzeba. Tak sobie pomyślałem wycierając się ręcznikiem. Nie wiem czemu mając wannę korzystam z prysznica. Być może z przyzwyczajenia albo zwyczajnie nie chce mi się pluskać tylko myć.

      W piątek skręciłem kolano. Dla odmiany prawe. Jestem wdzięczny za pomoc okazaną osobom, który były przy tym wydarzeniu. Pomogli nie tylko pilnując moich gratów czy żeby jakieś bezmyślne babsko nie zdeptało mnie kiedy leżałem na glebie czekając na pogotowie, ale też wiedzieli co i kiedy powiedzieć. I uwaga, muszę tu powiedzieć kilka miłych słów na temat mieszkańców miasta. Przez pół godziny co i rusz ktoś podchodził i pytał czy może w czymś pomóć, czy jest może "jemu" (czyli mi, miałem rzecznika, który pozwolił mi w godności ronić łzy z bólu) jest coś potrzebne.

      W szpitalu dla odmiany nikt nie traktował mojej drobnej osoby jak bezprzedmiotowy worek. Trafiłem na chirurga, która wiedziała jak sprawdzić ofiarę losu. Za zastrzyki przeciwbólowe jestem dozgonnie wdzięczny.
      Jak również kolejnemu człowiekowi, który odholował mnie na wózku do samochodu i zabrał wózek z powrotem do szpitala.

      Jeżeli ktoś z Was widział taką wielką sierotę z laską, a nie zdążyła Wam podziękować czynię to teraz. Dziękuję :*

      Również ludziom z pracy za pomoc oraz rehabilitantce. Ludkom z sieci również. Dziękuję.

      Niestety przede mną dalsza część zabawy z publiczną i prywatną służbą zdrowia. Leżąc na glebie zastanawiałem się jak będę chodził, no nic, koniec użalania się. Czas oblizać łapę i wziąć się do roboty.

      A teraz telepudło i mate.