Obejrzałem ostatnią część programu Tomasz Lis na żywo. Niespecjalnie przepadałem za tym programem, tak jak nie przepadam, za żadnym innym publicystycznym lub aspirującym. Poziom może nie był niski, ale w moim odczuciu niewiele wnosił do publicznej debaty. Ot, interesujący gawiedź goście.
Nie odbieram tych zmian jako ostateczny krach mediów publicznych, a za chwilę prywatnych (ci już trzęsą portkami od kilku tygodni). Boję się monotonii i agitacji bez cienia fantazji.
To jest niesamowite, ale mimo rzekomego nie ingerowania w czwartą władzę, o wydarzeniach w świecie i w Polsce dowiadywałem się z innych, niż polskie źródła. Obecne władze, podobnie jak poprzednie, nie lubią, by opinia publiczna miała inna zdanie niż ich oficjalne stanowisko. Informacje, które do mnie docierały i docierają są jak puzzle, które muszę sobie poskładać. Jeżeli nie znajduję w tym sensu - muszę się doedukować i wyciągnąć wnioski. Z rzadka ruszam tyłek do biblioteki, by znaleźć to czego nie ma w sieci. Ale to ja... Innym wystarczy radyjko i telewizja schlebiająca im ograniczonym horyzontom.
Czyli wszystko zostaje po staremu.
